Τελικά, κέρδισε η Εθνομηδενιστική αριστερά

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις...

Κ. Καβαφης

Όσο σιχαίνομαι τις θεωρίες συνωμοσίας  τόσο λατρεύω τη λογική και την αναλυτική σκέψη. Το πιο αρχαίο δόγμα της εγκληματολογίας, λέει ότι «για να βρεις ποιος έκανε το έγκλημα, ψάξε να δεις ποιος ωφελείται από αυτό». Όπου «έγκλημα» αντικαταστήστε με την απελευθέρωση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής με αυστηρά περιοριστικούς όρους και χρηματική εγγύηση και όπου ποιος ωφελείται από την απελευθέρωση, βάλτε την αριστερά. Ξέρω πολύ καλά ότι σας αφήνω άφωνους και ότι ήδη πολλοί από εσάς μειδιάτε και σκέφτεστε πολύ σοβαρά να εγκαταλείψετε το διάβασμα. Πλην όμως, επιτρέψτε μου να σας ξεναγήσω στους διαδρόμους του μυαλού μου, που γέννησαν αυτή την άποψη. Υπόσχομαι να μη σας αφήσω παραπονεμένους και ούτε κατ’ ελάχιστο ανικανοποίητους, από πλευράς λογικής.

Ας θυμηθούμε τι έγινε προχθές στη Βουλή, κατά τη διάρκεια συζήτησης για την κύρωση συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας για συνεργασία στον στρατιωτικό τομέα. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Χατζηλάμπρου, επιχείρησε να κάνει αναφορά στις συλλήψεις στελεχών της Χρυσής Αυγής, πριν του πάρει το λόγο ο προεδρεύων Γιάννης Τραγάκης. Αμέσως μετά πήρε το λόγο ο Δημήτρης Κουκούτσης, βουλευτής της Χρυσής Αυγής, που σχολίασε με νόημα, απευθυνόμενος προς την πτέρυγα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ: «Όταν νομίζουν ότι θα τελειώσουν με μας, θ' αρχίσουν με σας...». Ουσιαστικά αυτή ήταν μία προειδοποίηση, με στόχο να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά της αριστεράς, οργανώνοντας μία επιχείρηση άξιας θαυμασμού, που τα είχε όλα. Εξουδετέρωση των εχθρών της από τη μία και συγχρόνως απόλυτη κάλυψη στην παρατεταμένη ανομία της.

Είναι κοινό μυστικό τόσα χρόνια, ότι η δικαιοσύνη αποκοιμιζόταν ή από-τυφλωνόταν όταν είχε να «κυνηγήσει» αριστερές ανομίες και εγκλήματα, ενώ αντίθετα ενεργοποιούνταν τα αντανακλαστικά της στο έπακρο, όταν είχε να κάνει με πατριώτες και Εθνικιστές. Ανάλογη αντίδραση είχαν και οι βουλευτές της αριστεράς, όπου όταν υπήρχε δολοφονία με αριστερή έκφανση, ήταν αντίδραση και όπου υπήρχε δεξιό χαστούκι, ήταν έγκλημα. Αυτό βέβαια αποκάλυπτε και τη διαχρονικά οργανωμένη δουλειά που είχε κάνει η αριστερά, ώστε να καταλάβει τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, το ότι την επόμενη της σύλληψης των στελεχών της Χρυσής Αυγής, όλα τα ΜΜΕ κατακλύστηκαν από αριστερούς δικηγόρους και Συνταγματολόγους που μιλούσαν για παραβίαση του Συντάγματος και κατάλυση των νόμων.

Κομματικά η αριστερά δεν μπορούσε να αντιδράσει εμφανώς σε κάτι που υποτίθεται ότι κυνηγούσε και διαφωνούσε μέχρι πρότινος και αυτό ήταν η Χρυσή Αυγή. Οι βουλευτές δεν μπορούσαν να βγουν και να καταδικάσουν το γεγονός της σύλληψης χωρίς να φανούν γελοίοι. Μπορούσαν όμως να το κάνουν αν’ αυτού οι εντολείς τους, που ξεχύθηκαν προς υπεράσπιση των ….. ναζιστών, κυριαρχημένοι από γενναίες δόσεις φόβου για την επόμενη μέρα. Τι θα γινόταν αλήθεια, αν υπήρχε νομικό δεδικασμένο; Τι θα γινόταν αν οι επόμενοι που θα συρόντουσαν σιδηροδέσμιοι, ήταν αυτοί που για χρόνια κατέφευγαν σε εγκλήματα, ατιμώρητοι; Τι θα γινόταν, αν η ίδια μέθοδος έφερνε στη δικαιοσύνη τους αριστερούς με ένα προηγούμενο, όπου οι Χρυσαυγίτες θα ήταν προφυλακισμένοι για πολύ λιγότερα από αυτά που είχαν διαπράξει οι ίδιοι; Τι θα γινόταν αν υπήρχαν στοιχεία που τους «έκαιγαν»; Κατά την επιστήμη της φυσικής, αυτό το φαινόμενο αποκαλείται,  "συγκοινωνούντα δοχεία". Χωρίς καμία αμφιβολία, αυτός ήταν ένας εφιάλτης που έπρεπε να τελειώσει με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Όσο καλά είναι δικτυωμένη η αριστερά, μέσα στα κέντρα λήψης αποφάσεων, τόσο καλά ήταν δικτυωμένη η Χρυσή Αυγή, μέσα στα κέντρα καταστολής. Αυτή ήταν η ευκαιρία να ξεφορτωθούν το πρόβλημα μία και καλή. Το ζητούμενο ήταν, αφενός να «ξεδοντιάσουν» τη Χρυσή Αυγή από τους σημαντικούς υποστηρικτές της, σε θέσεις κλειδιά που μπορούσαν να τις εξασφαλίσουν ατιμωρησία ανάλογη με τη δική τους, αλλά αφετέρου,να μη πειραχτούν πρόσωπα που διοικούν και οργανώνουν, δηλαδή τα υψηλά κλιμάκια γιατί τότε θα άνοιγε ο δρόμος για διώξεις προς τη δική τους πλευρά. Οι δικές τους ντουλάπες όμως, είχαν πολύ περισσότερους σκελετούς από ένα Παύλο Φύσσα. Για την ακρίβεια οι ντουλάπες τους είναι γεμάτες σκελετούς και σε επίπεδο εμπλεκομένων οπαδών – στελεχών, υπάρχουν οι εντολές για το θάνατο τεσσάρων ανθρώπων στη Μαρφίν και άλλων τεσσάρων στο Κ. Μαρούσης για να μη ξεχάσουμε και την απίστευτη οργάνωση του Δεκεμβρίου του 2008, όπου καταστράφηκαν οι περιουσίες, χιλιάδων Ελλήνων. Όλοι πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτό, ήταν μία πρόβα τζενεράλε της αριστεράς και επίδειξη της δύναμης της για το πόσο εύκολα και γρήγορα, μπορεί να οδηγήσει ενορχηστρωμένα, αυτή τη χώρα στο χάος και την κατάλυση του πολιτεύματος.  

  

Είναι αστείο, να επιδεικνύονται διαρκώς ως τρόπαια από την Ελληνική αστυνομία, τα στειλιάρια με τις Ελληνικές Σημαίες, ενώ σε καθημερινή βάση βλέπουμε στειλιάρια με κόκκινα πανιά από το ΠΑΜΕ, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΑΝΤΑΡΣΥΑ και με μαύρα πανιά, από τα «καλά» παιδιά με τις κουκούλες, κατά τη προσφιλή έκφραση του Λαζόπουλου. Όσο θανάσιμα όπλα είναι τα μεν, άλλο τόσο είναι τα δε και μάλιστα στα χέρια των χρόνια εκπαιδευμένων αριστερών είναι πραγματικά φονικά όπλα. Το ότι δεν σκοτώνουν με μπλουζάκια που να υποδεικνύουν το κόμμα τους αλλά με κουκούλες και κράνη, δεν τους κάνει λιγότερο δολοφόνους, απλά περισσότερο έξυπνους, πιο οργανωμένους και επομένως πιο επικίνδυνους. Ας μη μιλήσουμε για όπλα….  Παίρνοντας ως δεδομένο, βάση της αποδεδειγμένης συνεργασίας της αριστεράς με τους Αλβανούς μακελάρηδες, ότι κατέχουν μεγάλες ποσότητες όπλων και δη σε καλάσνικοφ, μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο τρέμουν την ενασχόληση της δικαιοσύνης μαζί τους. Το μόνο που δεν ξέρουμε είναι τους χώρους που φυλάνε τα όπλα,  για το ότι τα έχουν, είμαστε βέβαιοι. Να μιλήσουμε όμως και για ηθικούς αυτουργούς, όπως είναι ο γελωτοποιός Λαζόπουλος και οι εντεταλμένοι δημοσιογράφοι, που όχι μόνο τους καλύπτουν και τους προωθούν, αλλά φροντίζουν ώστε να εξωραΐζουν την εικόνα τους στα μάτια του κόσμου, προωθώντας τη βία που ασκούν ενδεδυμένης με τη λογική της αντίδρασης και της αντίστασης στο σάπιο κατεστημένο και τη βία που ασκεί το κράτος.

Να γιατί, οι εισαγγελείς και οι ανακριτές φρόντισαν για το ξήλωμα των μελών της Χρυσής Αυγής, μέσα από την Ελληνική αστυνομία. Δεν φτάνει που οι αστυνομικοί,  στήριζαν τον «εχθρό», τον ενημέρωναν, τον βοηθούσαν και τον κάλυπταν στις ανομίες και την εδραίωση του, αλλά συγχρόνως δημιουργούσαν και ισχυρό έρεισμα αντίδρασης και αντίστασης στην αριστερά. Σήμερα ή αύριο, αυτοί οι ίδιοι θα ήταν που θα έδιναν εντολές για το κυριολεκτικό ξεπάστρεμα των δικών τους οπαδών. Μέχρι τώρα με την άλωση της δικαιοσύνης και το φόβο της διαπόμπευσης και της στοχοποίησης της αστυνομίας, από την αριστερή προπαγάνδα και τα φερέφωνα της, δεν είχαν ιδιαίτερα προβλήματα στο να καλύπτουν πλήρως τις ανομίες των αναρχοκομμουνιστών, πλην όμως τώρα τα πράγματα είχαν πάρει τροπή που δεν τους βόλευε. Δεν μπορούσαν πια να είναι βέβαιοι πως η Κούρτοβικ και ο Ραχιώτης θα γλίτωναν τα δικά τους παιδιά, ούτε φυσικά ότι θα μπορούσαν κάποιοι από την πολιτική ηγεσία, όπως έγινε στη περίπτωση του Κουράκη και του Νιότη, να ξελασπώσουν τα βλαστάρια τους από κατηγορίες, όπως αυτές της παρουσίας σε γιάφκα και τη ρίψη μολότοφ. Οι λαθρομετανάστες πλέον φοβόντουσαν και οι οργανωμένες και κατευθυνόμενες καταγγελίες από την αριστερά για αδιαφορία της αστυνομίας απέναντι στις επιθέσεις που δέχονταν από τη Χρυσή Αυγή, βρήκαν δικαίωση μέσα στις δικογραφίες των αστυνομικών. Εθνομηδενιστές – Εθνικομπολσεβίκοι, 1-0 και η αστυνομία θα μάθαινε να στέκει και πάλι βουβή στις εξελίξεις και ευνουχισμένη για άλλη μία φορά.

Ένας άλλον αντίπαλος ήταν η "κοινωνική" πολιτική που ασκούσε η Χρυσή Αυγή για τους Έλληνες, σε αντιδιαστολή με την Εθνομηδενιστική αριστερά που χάιδευε και φρόντιζε επί χρόνια τους λαθρομετανάστες. Μεγάλες διαρροές αντιμνημονιακών ψήφων, από όλα τα κόμματα και κυρίως από την αριστερά συνέρρεαν στη Χρυσή Αυγή. Ψήφοι που δεν μπορούσαν να αγγίξουν και που ήθελαν διακαώς να αποκτήσουν για να μπορέσουν επιτέλους να κυβερνήσουν. Ψήφοι που οριοθετούσαν ότι ο Ελληνικός λαός, βαρέθηκε την πολυπολιτισμική ρητορική και πρακτική και επιθυμούσε διακαώς να έχει "προστάτες" που να φροντίζουν, εκτός από την ασφάλεια του και τις ανάγκες επιβίωσης του. Η αριστερά είχα κακό παρελθόν, ποτέ δεν ικανοποίησε τους Έλληνες και ποτέ δεν δικαίωσε τις διεκδικήσεις του. Πάντα πρώτοι ήταν οι λαθρομετανάστες. Τώρα έπρεπε να αποδυναμωθεί και ο αντίπαλος, προωθώντας προς τα έξω τις ιδιαίτερες σχέσεις του με τους Αλβανούς, που συμπεριελάμβανε μέσα στα στελέχη του, τις εκβιαστικές συνεργασίες με λαθρομετανάστες και το κυριότερο την καταδυνάστευση των αδυνατότερων. Οι εκβιασμοί των πολιτών για εγγραφή στη Χρυσή Αυγή, με αντάλλαγμα ένα κομμάτι ψωμί, προωθήθηκαν όσο τίποτα άλλο. Πάνω από όλα όμως, τους δόθηκαν ισχυρά πατήματα, από τους ίδιους τους Χρυσαυγίτες, για να εξευτελίσουν τον πατριωτισμό και τον Εθνικισμό. Με τη λογική του, αν οι υποστηρικτές του πατριωτισμού και του Εθνικισμού, βίαζαν με τέτοιο αποτρόπαιο τρόπο τα ιδανικά και την ηθική, τότε οι αριστεροί, μπορούσαν άνετα να παρουσιάζουν και την ιδεολογία ως το πυρήνα όλων των κακών που καταδυνάστευαν τον Έλληνα. 

Εφόσον οι Χρυσαυγίτες αποδυναμώθηκαν από το μηχανισμό τους, σε όλα τα επίπεδα, ήταν πλέον ακίνδυνοι και μπορούσαν να αφεθούν ελεύθεροι για να κομπάζουν, εκτός βέβαια αυτών που ήταν ανακατεμένοι άμεσα με τη δολοφονία του "δικού" τους παιδιού και οι πράξεις τους μπορούσαν να συνδεθούν κατά αποκλειστικότητα με εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου και δεν είχαν καμία σχέση με πολιτικές προεκτάσεις. Την ίδια στιγμή οι αριστεροί, κρύβονταν πίσω από αυτούς που φώναζαν ότι διώκονταν για πολιτικούς λόγους και χαμογελούσαν ειρωνικά. Είχε επιτευχθεί μία νίκη κατά κράτος, από την αριστερά προς τη προθυμία της κυβέρνησης να πατάξει τη βία, από όπου και αν προέρχεται. Είχε αποδυναμώσει την εικόνα της κυβέρνησης, μέσα από τη γελοιοποίηση των θεσμών και τώρα στόχευε στην επάνοδο και τη ρεβάνς που θα αποζητούσε η Χρυσή Αυγή, ίσως και με ένα καινούργιο νεκρό που «ευτυχώς», δεν θα ήταν μέσα σε περίοδο διακοπών και θα μπορούσαν άνετα να τον εκμεταλλευτούν και να φτιάξουν ένα νέο Γρηγορόπουλο. Η αριστερά γι άλλη μία φορά ήταν εδώ, ενωμένη και δυνατή. Με τους ανθρώπους της στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, με τους εχθρούς της κατακερματισμένους και με την εικόνα των βουλευτών της Χρυσής Αυγής να βγαίνουν ελεύθεροι από τα δικαστήρια γελοιοποιώντας τη κυβέρνηση. Μπορούσαν πλέον να κοιμηθούν ήσυχοι. Η κυβέρνηση δεν θα τολμούσε να προβεί σε κάτι παρόμοιο για τις ανομίες της Εθνομηδενιστικής αριστεράς γιατί θα φοβόταν ένα καινούργιο φιάσκο. 

  

Αυτόματα αντιλαμβανόμαστε και γιατί η αριστερά ενοχλείται από τους Φαήλους και τους Λαζαρίδηδες. Γιατί δίνουν τόση σημασία, στα λεγόμενα δύο ανθρώπων, που στη τελική, το μόνο που εκφράζουν είναι την άποψη τους, μέσα στους δεκάδες αριστερόστροφους, που καθημερινά μας βομβαρδίζουν με τη κάλυψη της βίας και τη ανομίας, κάτω από το μανδύα της αντίδρασης στο σύστημα. Τους τρέμουν γιατί λένε την αλήθεια και δυστυχώς για αυτούς, όλο και περισσότεροι διακρίνουν την πραγματικότητα πίσω από το προσωπείο μιας αριστεράς που ποτέ δεν χώνεψε την ήττα κατά τη διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου και προσδοκεί χρόνια τώρα τη ρεβάνς. Μια ρεβάνς, που έστω και σακάτικα τους εμποδίζει να πάρουν, το αντίβαρο τους, που είναι η Χρυσή Αυγή. Φυσικά και υπάρχουν δύο πόλοι, μόνο που δεν είναι η Χρυσή Αυγή με το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι Εθνικοσοσιαλιστές με τους Εθνομηδενιστές κομμουνιστές. Παρόμοια ιδεολογία, ταυτόσημες εκφράσεις, ίδιες τακτικές και το κυριότερο ίδιο πρόσημο στη χρήση βίας. Ακόμα και η χρήση της Ελληνικής Σημαίας είναι ταυτόσημη. Από τη μία πλευρά για να προσελκύουν οπαδούς της και από την άλλη πολέμιους της.

Αλήθεια, αυτό το γαϊτανάκι δεν θα έχει ποτέ τέλος; Θα έχει, αν μιλήσει το dna ενός έξυπνου ανθρώπου, που θα καταφέρει να ξεπαστρέψει όλες τις παραφυάδες της αριστεράς μέσα στη δικαιοσύνη. Αποκεφαλίζοντας το φίδι που επέστρεψε πίσω στη φωλιά του, προκειμένου να ξεκουραστεί και να ενισχύσει το δηλητήριο του για να χτυπήσει την επόμενη φορά. Είναι απαραίτητο να του πάρει το κεφάλι για να μπορέσει να προχωρήσει στη πραγματική κάθαρση της βίας. Να μπορέσει να τιμωρήσει οριστικά και με αποτελεσματικότητα αυτούς που τη κυοφορούν, της δίνουν μορφή και τη γεννάνε και όχι μόνο τις τροφούς που την ανασταίνουν. Αυτή η κυβέρνηση, θα πάρει την οριστική ρεβάνς και θα σταματήσει από το να είναι ένα απλός διαιτητής ανάμεσα στους δύο πόλους, μόνο όταν μπορέσει να φέρει την κάθαρση στη δικαιοσύνη, παράλληλα με την κάθαρση στη κοινωνία.  Θέλετε να το πείτε πογκρόμ εκδίκησης; Πείτε το όπως θέλετε, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Η αριστερά και το παρακράτος της κατάφερε για άλλη μία φορά να επιβιώσει, αποδεκατίζοντας τον εχθρό, γελοιοποιώντας τη κυβέρνηση και κρατώντας τα δικά της μετερίζια και τους ανθρώπους της αλώβητους.

Πιστεύω ότι μέσα από αυτή την απόλυτα λογική αλληλουχία, έγινε ξεκάθαρο ότι για το «έγκλημα» της δικαιοσύνης να αφήσει ελεύθερους τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, έστω και με αυστηρά περιοριστικούς όρους και χρηματική εγγύηση, ο μόνος κερδισμένος ήταν η αριστερά. Η Εθνομηδενιστική αριστερά, που εκπροσωπεί τον έτερο πόλο, που είχε πολύ περισσότερα να χάσει από τη προφυλάκιση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής και άρα από τη τιμωρία που θα άνοιγε το δρόμο και για τη δική της διαπόμπευση και εξολόθρευση.